Vandaag een heerlijk zonnetje met een fris windje. De weg blijft schommelen tussen 900 en 1100 m zodat het ook niet te warm is. De Sentiero loopt nu verder over de baan maar er is geen verkeer zodat dat wel oké is. D eerste zijsprong gaat door een mooi bos met riviertjes maar ik moet op mijn passen terugkeren, 3km en 100 stijgmeters strafpunten.
Een uiltje op enkele meters afstand dat even blijft zitten om weg te vliegen maakt alles weer goed. Bij een tweede SI teken waag ik het nog eens de baan te verlaten. Op mijn gps zie ik dat ik me verder en verder van mijn doel verwijder, maar het komt goed. Ik kom in het Parco Regionale di Serra. Het is er paradijselijk en dit keer geen afvalbergen met plastic bekers en bordjes langs de weg en op de picknick plaatsen. In de albergo drie mannen, aan hun relaxte houding te zien ook in een staat van pensionitis, vertellen dat ze ook mijn weg gaan maar richting Reggio. Naast die ene trekker die ik in Zomaro zag de enige mensen die ik tijdens de 10 dagen op het pad in Aspremonte tegen kwam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten