Santuario della Madonna di Avigliano |
Nog even doorbijten om uit de vallei te ontsnappen tot in Campania een rustig bergdorp waar ik weer in een andere wereld terechtkom. Na het santuario van Avigliano gaat de route over onverharde paden en al vlug duikt weer het vertouwde bordje strada privata op. Koppig negeer ik dit en wat volgt is een prachtig pad,de schoenen moeten weer uit maar erg is dit niet. Er stroomt weer water in de riviertjes en dat is meer dan welkom. Het is vreemd dat er in sommige gebergten overvloed aan water is en in andere je moet zoeken naar een druppel. Mijn eigenzinnigheid wordt even verder beloond als het pad totaal overgroeid is en ik de laatste 3km in omgekeerde richting nog eens mag overdoen maar daar ben ik ondertussen aan gewend geraakt. De baan brengt me verder naar de wwf Oase waar zowat het halve dorp verzameld is voor de weekend picknick. Ik wordt prompt uitgenodigd om mee aan te schuiven. De oase wordt gerund door twee kerels die er hun ziel hebben ingelegd en me overstelpen met kaarten en gidsen van het parco di Piciteni. Als afscheid krijg ik nog een tiental citroenen die ik uitpers en waarmee ik de volgende twee dagen citroensap kan maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten