De koetjes
houden woord: concert met hun bellen tot de vroege ochtend. Ze worden op het
grasveld voor het santuario samengedreven en gaan dan in stoet verder. Ik sta
er van te kijken hoe twee mannen er op een rustig tempo in slagen heel die
meute samen te brengen. Een voorop met de grote hoop en de ander die her en der
speciale gevallen op het rechte pad weet te brengen. En dan is het ineens weer
stil op de berg. Het pad loopt erg gemakkelijk naar Morano. Er zijn zelfs
aanwijzingen. Tot na de laatste pas de weg in chaos verdwijnt. Ik moet door
dichte varen velden mijn weg zien te vinden en bij de plaats waar de velden
beginnen moet ik me als een everzwijn onder de prikkeldraad werken.
Voor Morano is het nog een 700 meter dalen langs een heel rotsachtige weg waar het moeilijk stappen is. Maar de aankomst is het hartelijk weerzien met een oude bekende. Morano Calabro blijft voor mij het mooiste dorp, hoe groot de concurrentie ook is. Ik wordt vriendelijk ontvangen in een kasteel-albergo San Domino, boven mijn stand maar de patroon sympathiseert met het voetvolk en maakt voor mij een aparte prijs: Tutte compreso, anche il vino!
GEKO |
Voor Morano is het nog een 700 meter dalen langs een heel rotsachtige weg waar het moeilijk stappen is. Maar de aankomst is het hartelijk weerzien met een oude bekende. Morano Calabro blijft voor mij het mooiste dorp, hoe groot de concurrentie ook is. Ik wordt vriendelijk ontvangen in een kasteel-albergo San Domino, boven mijn stand maar de patroon sympathiseert met het voetvolk en maakt voor mij een aparte prijs: Tutte compreso, anche il vino!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten