Generale repetitie

Campo Alto ten noorden van Bergamo

Dankzij een afspraak in Italië kan ik een generale repetitie in passen voor de grote mars gaat aanvangen. Dit laat me toe om met volledige uitrusting alles nog eens uit te proberen. Met die uitrusting valt het wel mee, al zit de rugzak van 17 kg niet even gemakkelijk als bij de vorige tocht. Ik heb me een nieuw tentje aangeschaft meer ruimte en hetzelfde gewicht als mijn één persoonstentje. Om zes stop ik met stappen want om zeven wordt het donker en kan je niet veel meer zien, ik denk een uurtje om de boel op te zetten is wel heel ruim, maar om zeven uur ben ik nog maar aan plaatje 2 van de 4. Binnen en buiten tent gewisseld, boven en onder gewisseld ... chaos troef, maar dan loopt het toch nog goed. Dit had ik dus beter thuis even uitgezocht. Wat minder meevalt is mijn rechter knie die tijdens een bergtocht met een 1000 tal stijgmeters begint tegen te spartelen. De volgende twee dagen is het vlak en komen de blaren weer opzetten maar dat baart me minder zorgen want de knie houd zich nu rustig. Thuis gekomen toch even langs de dokter die een scan voorstelt, de eerste datum die kan is 6 dagen voor het komend vertrek. Toch maar doen ik weet dan tenminste wat er aan de hand is. Ik heb drie maanden en als het moet stellen we het einddoel bij zodat we de tocht op zich niet in gevaar brengen.  Een van de dingen die me bij de vorige 93 dagen tocht verwonderde was dat iedere dag zijn verrassing meebrengt. Na deze 3 dagen is het niet anders. Dag 1 overweldigende bloemen pracht met een hoop onbekende juweeltjes. Dag 2 de geheimzinnige onderaardse rivieren in de PO vlakte die opspringen en fonteintjes en riviertjes uit het niets doen ontstaan. Dag 3, ik meen een troep otters te zien langs de waterkant die weg spurten, of waren het dan toch muskusratten? Even vertoef ik euforie maar een blik op Wikipedia  laat me zelfs het voordeel van de twijfel niet :-(.