Nieuwjaar aan zee, ideaal om wat op strand te lopen en zo de statistieken wat op te krikken, in de winter periode is het niet altijd evident uit je schelp te komen. Deze morgen gestart met een sterke wind in de rug maar op de weg terug is het beuken met een oorverdovend geluid. Je voelt ziet en hoort de wind. Heerlijk om in te lopen. Ik ken dit van onderweg soms heel betoverend, maar ook iets dat angst inboezemend. Twee weken geleden bij Montecasale verdween het pad zo in de sporen die een storm had achtergelaten. Overal omgewaaide bomen en een half uurtje klauteren om terug op de juiste weg te geraken. Dan denk je hier wil ik niet de speelbal zijn als de wind zijn gang gaat. Op mijn tocht zal het uitkijken zijn op een kam van 1500m hoogte die recht de Thyreense zee induikt. De wind zal er ook van de partij zijn, als vriend of te geduchten tegenstander.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten