Fietsen of stappen, geen faire keuze. Heel verschillend en beide zo heerlijk! Mijn schoonbroer Andoni vertrekt op een fietstocht naar Marokko en ik heb samen met enkele vrienden de eer hem uitgeleide te doen tot bij Parijs. Via de Vlaamse knooppunten en de Waalse Ravel routes gaat het door het golvend Champagne-Ardenne naar Meaux waar mijn zus woont. De Waalse route langs de Maas is heel mooi maar de staat van het fietspad doet de wenkbrauwen fronsen. Als we de grens met Frankrijk oversteken valt het ons op hoe goed zelfs de kleine lokale wegen erbij liggen. Onderweg hebben we tijd te debatteren: ander tentje? kook-vuurtje ja-of-nee? slapen bij de boer? GPS of niet? .... . Met de fiets hang je wel meer van je materiaal af dan te voet: De eerste 2 dagen 3 banden eraan! Wat wel veel eenvoudiger uitpakt, is het gebruik van de kaarten: De Michelin kaarten zijn ideaal om zelf je route uit te zetten. Andoni heeft de weg aangeduid en gekopieerd: ongeveer iedere dag een nieuw blad dat na gebruik kan verdwijnen. Onderweg wijken we al eens af van de geplande route, maar meer dan de fotocopy's hebben we daar niet voor nodig. Wel ben ik verwonderd dat het ook per fiets een geëmmer is om niet over het gewicht te gaan en dus ook nauwkeurig moet afwogen worden wat wel en wat niet meegaat. Een belangrijke les die ik met deze rit geleerd heb is me voor de voettocht niet langer op een strak ettape schema vast te pinnen maar het dag per dag te bekijken: zovéél ontspannender.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten