Na alle zomerse uitstapjes zit ik weer een tijdje thuis en kan ik me terug me terug op de voorbereiding richten, want dat is allemaal een beetje opzij geschoven. Terug in de kaarten duiken maakt het allemaal wat concreter. Daarnaast heb ik de eer de rol van Andoni zijn blog editor te zijn voor zijn fietstocht naar Marokko. Het laat me toe vanop de eerste lijn dit avontuur mee te beleven. Een film die langzaam maar gestaag verder loopt. Het terug blikken op al die voorbije dagen, toen je nog niet wist hoe het verder ging lopen, en hoe die mist stilaan opklaarde is iets heel bijzonder dat me heel herkenbaar is van mijn vorige tocht en moeilijk te vatten in woorden.
Een van de fotootjes die ik doorkrijg vanuit Marokko is wel vreemd. Wordt naast de reële afstand ook de gevoelsmatige afstand aangegeven?
